Tak, tak, piękno jest rzeczą względną. Każdy lubi coś innego, każdego zachwycają inne plaże. Na szczęście na Majorce każdy znajdzie coś dla siebie. Dlatego tak bardzo lubię tę wyspę. O plażach w Palmie i Arenalu nie wspominam, bo może i one piaszczyste, ale z pięknem niewiele mają wspólnego. Latem są zatłoczone i brudne, bliskość hoteli, ulicy i jeżdżących po niej samochodów tylko odbiera im wątpliwego uroku. Za to dalej od Palmy są plaże dużo piękniejsze.
Nie wiem czy zauważyliście, ale tak się jakoś składa, że nic nie piszę ostatnio. A wszystko to nie dlatego, żeby było nieciekawie (bo ciekawiej i fajniej jest niż zwykle), ale dlatego, że moje majorkańskie dni z przygody przerodziły się w życie codzienne. Odkrywam już coraz mniej zaskakujących ciekawostek, w Palmie w tym roku jeszcze nie byłam, właściwie to nawet nie oddalam się za bardzo od mojego mieszkanka, bo tyle tu cudownej przyrody, że wolę poszwendać się po okolicznych skałach i lasach niż łazić po jarmarkach i kościołach.
